Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010
Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
Πέμπτη 13 Μαΐου 2010
ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΙΑΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (04.05.2010)
ΖΗΣΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Ομότιμος Καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης
Στο επίκεντρο του βιβλίου του Κώστα Λάμπου «Αμερικανισμός και Παγκοσμιοποίηση-Οικονομία του φόβου και της παρακμής» βρίσκεται η σχέση φόβου και εξουσίας, όπως αυτή διαμορφώνεται υπό την επίδραση του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης των οικονομικών και πολιτικών δομών με κυρίαρχο το πολυεθνικό κεφάλαιο καθώς και οι επιπτώσεις της στην οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική ζωή της ανθρωπότητας. Η άκρως εμπεριστατωμένη αυτή μελέτη αποτελείται από συνολικά έντεκα κεφάλαια, εκ των οποίων τα οχτώ αναφέρονται σε επιμέρους εκφάνσεις της σχέσης αυτής, ενώ στα υπόλοιπα τρία κεφάλαια ο συγγραφέας αναφέρεται διεξοδικά στην ανάγκη ενός νέου Οράματος-Σχεδίου, προκειμένου η ανθρωπότητα να αφήσει πίσω της τη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος και να προχωρήσει στη διαμόρφωση ενός Νέου Διαφωτισμού, με στόχο έναν νέο Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό, «πέρα και έξω από κάθε μορφή ταξικής οικονομίας και κοινωνίας, για μια κοινωνία χωρίς τάξεις, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς βία, χωρίς πείνα, χωρίς πόλεμο, για έναν Πολιτισμό χωρίς εξουσιαστικούς φόβους»…..
στα τρία τελευταία κεφάλαια του βιβλίου ο συγγραφέας αναφέρεται στην προοπτική εμφάνισης και στις προϋποθέσεις υλοποίησης ενός Νέου Ουμανισμού, απαλλαγμένου από τις αγκυλώσεις και τις διαστροφές του πάλαι ποτέ «υπαρκτού σοσιαλισμού» όλων των αποχρώσεων. Σχεδιάζοντας τη μετάβαση στην Ουτοπία, επισημαίνει την ανάγκη να απαλλαγεί η ανθρωπότητα από το φετιχισμό της εξουσίας, αξιολογεί τον πιθανό ρόλο της διανόησης στην πορεία αναζήτησης και οργάνωσης της Νέας Εξόδου, όπως ποιητικά, θα έλεγα, τη χαρακτηρίζει, «από τις δομικές και θεσμικές σπηλιές του καπιταλισμού» και καλεί όλους εμάς να διεκδικήσουμε από κοινού και χωρίς ατομικές εξουσιαστικές παρωπίδες το «Δικαίωμα στο Όνειρο». Μας καλεί «να τολμήσουμε να αναγνωρίσουμε και να αναλάβουμε ατομικά και συλλογικά τις ευθύνες μας, να βγούμε από τη θέση του βολεμένου, του συμβιβασμένου, η του παραιτημένου και με τη δράση μας να διεκδικήσουμε-όπως εμφατικά αναφέρει- το δικαίωμα στο Όνειρο, πως ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός, ένας κόσμος χωρίς Φόβο, χωρίς πείνα και πόλεμο. Ένας αντάξιος του Ανθρώπου καινούργιος πολιτισμός»…
Κλείνοντας τη σύντομη εισήγησή μου θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στο συγγραφέα που μου έδωσε, διαβάζοντας το πόνημά του, τη δυνατότητα να βιώσω ξανά, έστω και νοερά, την πορεία προς το μέλλον, όπως κάποτε την ονειρευόμουν, όντας νέος και στρατευμένος πολιτικά στο όνομα της πανανθρώπινης ελευθερίας. Ευχής έργον θα ήταν το βιβλίο του Κώστα Λάμπου που παρουσιάζομε σήμερα να διαβαστεί, ει δυνατόν, από πολλούς ανθρώπους, κυρίως από το χώρο της διανόησης, η οποία περί άλλων τυρβάζει, παίζοντας συνειδητά ή ασυνείδητα το παιχνίδι της εξουσίας.
_______________________________________________________
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ,
Δημοσιογράφος
Στο βιβλίο του Αμερικανισμός και Παγκοσμιοποίηση, Οικονομία του Φόβου και της παρακμής, ο συγγραφέας Κώστας Λάμπος επισημαίνει δύο περιπτώσεις όπου η αντίστροφη πορεία δεν ενδείκνυται.Η μια είναι η περίπτωση Φουκουγιάμα και τα όσα γραφικά εν τέλει είπε και έγραψε περί του τέλους της ιστορίας, με την έννοια ότι αφού εισήλθαμε στη φάση του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, η ανθρωπότητα επέτυχε το μέγιστο των πολιτισμικών της δυνατοτήτων και άλλο δεν έχει. Το πόσο μετέωρο ήταν το επιχείρημα του Φουκουγιάμα, ο οποίος θεωρείται και από τα δυνατότερα μυαλά του νεοφιλελευθερισμού, το βιώνουμε αυτές τις ημέρες με δραματικό τρόπο εμείς οι έλληνες αλλά και πολλοί άλλοι λαοί.
Το άλλο, που με εξέπληξε, καθώς διάβαζα το βιβλίο, είναι η επίκληση του Βέλους του Χρόνου, της θεωρίας του Ιλία Πριγκοζίν, ότι ο χρόνος έχει κατεύθυνση. Πίσω δεν μπορούμε να πάμε.
Την μεν πρώτη περίπτωση, την περίπτωση δηλαδή του Φουκουγιάμα ο συγγραφέας τη βλέπει κριτικά, και καλώς πράττει, τη δεύτερη δε θετικά, επίσης καλώς.
Αλλά δεν ήταν ο έπαινος η πρόθεσή μου. Και οι δύο αναφορές βρίσκονται προς το τέλος του βιβλίου, αφού ο συγγραφέας διέτρεξε μακρύ δρόμο για να μας αποκαλύψει το ρόλο του φόβου και της διαχείρισής του ως παράγοντα ιστορικής εξέλιξης. Κατηγορεί δε το Φουκουγιάμα, πως η περί τέλους της ιστορίας αυταπάτη του είναι μια πρόσληψή της από το τέλος προς την αρχή. Ενώ φυσικά το ορθόν είναι το βέλος του χρόνου. Από την αρχή προς το τέλος. Αν και προσωπικά πιστεύω πως ο κ. Φουκουγιάμα πρώτα αποφάσισε τι ήθελε να πεί και μετά το αναζήτησε σε οικονομικούς και φιλοσοφικούς συλλογισμούς.
Σε τέτοιες περιπτώσεις η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Θα προσεγγίσω και εγώ με τη σχετική αταξία το βιβλίο διότι αυτό επιβάλλει η επικαιρότητα. Και αποτελεί, ίσως, επαγγελματική διαστροφή ενός δημοσιογράφου ο σεβασμός της επικαιρότητας. Δημοσιογράφος που δεν σέβεται την επικαιρότητα, μπορεί να είναι καλός αναλυτής, μπορεί να είναι καλός επιστήμονας, δεν είναι, όμως, δημοσιογράφος.
Είμαστε εδώ για δύο λόγους. Να σας πούμε δύο λόγια για το περιεχόμενο του βιβλίου και να προσπαθήσουμε να σας πείσουμε για το ενδιαφέρον και την εγκυρότητά του. Θα μπορούσα να προσθέσω πως περνάμε και μια ωραία βραδιά σε έναν ευχάριστο και φιλόξενο χώρο αλλά αυτό εννοείται.
Την εγκυρότητα αυτού του βιβλίου την επιβεβαιώνει μια εκτίμηση του συγγραφέα στο κεφάλαιο «για το ρόλο του τραπεζικού συστήματος στην καπιταλιστική οικονομία» Στην αρχή γράφει: «η συγκέντρωση του ελέγχου της αγοράς, δηλαδή του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια έχει ως αποτέλεσμα την ακόμη μεγαλύτερη αποξένωση της κοινωνίας- ανθρωπότητας από τον πλούτο της, πράγμα που αποτυπώνεται στην καθημερινή διεύρυνση της παγκόσμιας εξαθλίωσης αλλά και στη μετατόπιση του κέντρου βάρους της οικονομικής δραστηριότητας από τους τομείς παραγωγής αγαθών για κοινωνική ευημερία στους τομείς της εξουσίας, της ‘ασφάλειας’ και του πολέμου, για λογαριασμό της παγκόσμιας ηγεμονίας».
Αλλά το ενδιαφέρον είναι το συμπέρασμα:
«Αυτό βέβαια σημαίνει-και εδώ βρίσκεται η επιτυχής πρόβλεψη του συγγραφέα- πως δεκάδες χώρες θα χρεοκοπήσουν, ή θα αναγκαστούν, προκειμένου να αποφύγουν τη χρεοκοπία να καταφύγουν στην αναζήτηση προστασίας και στο δανεισμό από τους ισχυρούς και να τεθούν υπό τον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, πράγμα που αναγκαστικά οδηγεί στην εκχώρηση και στην απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας τους»….
Τέλος, μας προτείνει να αναζητήσουμε έναν Νέο Οικουμενικό Ουμανισμό, τον Ουμανισμό του 21ου αιώνα τον οποίο ονομάζει ουμανισμό του homo humanisticus universalis και ο οποίος «δεν μπορεί παρά να σημαίνει τη λαχτάρα, την προσπάθεια και την ικανότητά μας ως ανθρωπότητα, να σκουπίσουμε το δάκρυ από τα μάτια της Μάνας-Φύσης και να ξανακάνουμε το άδολο χαμόγελό της, το συναρπαστικό χαμόγελο της ζωής, τη ζωή μας την ίδια έργο τέχνης, πηγή δημιουργικής οικουμενικής ευτυχίας και αιώνιο στολίδι αυτού του αναρχοατελεύτητου και μεγαλοπρεπούς σύμπαντος».
Πως θα γίνει αυτό;
Σας αφήνω να το διαβάσετε…
______________________________________________________
ΠΑΥΛΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ,
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας
Υπάρχει κάτι που διακρίνει το βιβλίο του Κώστα Λάμπου, είναι πρώτον ότι μιλά για όλα, για το Όλον της παγκοσμιοποίησης και δεύτερον ότι δεν διστάζει να προτείνει λύσεις στο πλαίσιο αυτού που ο ίδιος ο συγγραφέας ορίζει ως οικουμενικό ουμανιστικό πολιτισμό, έναν πολιτισμό χωρίς φόβο στον 21ο αιώνα…
Ο Κώστας Λάμπος ξεκινά από τον φυσικό φόβο του ανθρώπου για επιβίωση, μιλά για το φόβο του πολέμου, της οικολογικής βόμβας, το φόβο της εξουσίας, του αμερικανισμού και την απειλή της Pax Americana, του αμερικανικού ολοκληρωτισμού για να αναπτύξει στη συνέχεια τις παρενέργειες του εξουσιαστικού φόβου, δηλαδή την προσφυγή στις θρησκείες, την υποταγή στους εργοδότες στους χώρους εργασίας, στους γιατρούς που παίρνουν φακελάκια και εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών, στους εφιάλτες της παραπαιδείας και των τεχνητών παραδείσων (ναρκωτικά, ποδόσφαιρο, προϊόντα τεχνητής υποκουλτούρας)…
Ο Κώστας Λάμπος μέσα από την παράθεση στοιχείων και πληθώρας παραπομπών σε δημοσιεύματα του Τύπου και μελετών άλλων σύγχρονων στοχαστών καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ουσία των δεινών είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
Ανάλογη μεθοδολογικά είναι η προσέγγιση του συγγραφέα στην περιγραφή της ελληνική εκδοχή του καπιταλισμού, αυτού που αποκαλεί πολύ εύστοχα «πλιατσικοκαπιταλισμός» με αναφορές στα μείζονα γεγονότα, πολιτικά και κοινωνικά, που σημάδεψαν τη σύγχρονη ιστορία της ελληνικής δημοκρατίας μετά τη μεταπολίτευση…
Ο Κώστας Λάμπος παίρνει θέση, τολμά και θίγει την ουσία των πραγμάτων. Οι σωστές απαντήσεις προϋποθέτουν σωστές ερωτήσεις. Και ο φόβος, όπως υπογραμμίζει ο συγγραφέας σε κάθε σχεδόν σελίδα του βιβλίο του, αποτελεί, ή καλύτερα αποδεικνύεται η λέξη κλειδί για την ερμηνεία πολιτικών και κοινωνικών φαινομένων, είτε αυτά οριοθετούνται στις σχέσεις των κρατών και την υποταγή στο «Μεγάλο Αδελφό», είτε στις προσπάθειες ανατροπής τους, είτε ακόμη στις αναταραχές και τις κοινωνικές εκρήξεις.
Ο Κώστας Λάμπος μιλά για έναν νέο οικουμενικό ουμανιστικό πολιτισμό. Η προσέγγισή του είναι αμιγώς ανθρωποκεντρική και δεν επιδέχεται αντιρρήσεων. Υπάρχουν, όμως, θα σκεφτεί κανείς, επιφυλάξεις. Πόσο μπορούμε να τα καταφέρουμε. Είναι ζήτημα συνείδησης και συνειδητοποίησης της κατάστασης στην οποία ζούμε. Αυτά που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας. Να κοιταχθούμε στον καθρέφτη και να διεκδικήσουμε ξανά το δικαίωμα στο όνειρο. Ένας καλύτερος κόσμος είναι σήμερα εφικτός, αρκεί να συσπειρώσουμε τις δυνάμεις μας με τις όποιες επιμέρους διαφωνίες και επιφυλάξεις μας.
εκδήλωση
συντόνισε
ο
Επίτιμος Εφέτης
Παναγιώτης Παπαγεωργίου
Αποσπάσματα
από
το βιβλίο
διάβασε
η Ηθοποιός
Σοφία Στεφανίδου
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ
ΚΑΙ
ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ
Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΑΙΓΗΪΣ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΙΑΝΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΝΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΛΑΜΠΟΥ
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
ΒΙΒΛΙΟΠΑΟΡΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΑΙΓΗΪΣ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Τη Δευτέρα 26 Απριλίου 2010, έγινε στο κατάμεστο πατάρι του φιλόξενου Βιβλιοπωλείου ΑΙΓΗΪΣ στον Πειραιά παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Λάμπου, ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ. Οικονομία του Φόβου και της Παρακμής, των ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΠΑΠΑΖΗΣΗ.
Μετά από μιά σύντομη αλλά ουσιαστική παρουσίαση του βιβλίου από τον συγγραφέα και την ανάγνωση του αποσπάσματος "Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στο Όνειρο" από τον συγγραφέα Δημήτρη Λάμπο, το λόγο πήρε το κοινό με πολλές επίκαιρες και ουσιαστικές ερωτήσεις για τα τρέχοντα καυτά προβλήματα, για τις αναγκαίες λύσεις και για το ρόλο της εργαζόμενης ανθρωπότητας και του καθενός μας ξεχωριστά, που τροφοδότησαν ένα πολύ σοβαρό και γόνιμο διάλογο, σε μιά άψογα φροντισμένη εκδήλωση στα πλαίσια του προγράμματος του Βιβλιοπωλείου ΑΙΓΗΪΣ, το οποίο έχει εξελιχθεί μέσα σε λίγα χρόνια σε ένα σοβαρό ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ σε ένα πραγματικό ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ που κοσμεί τον Πειραιά.
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ
Μενέλαος Χρόνης
Το βιβλίο του Κώστα Λάμπου ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ. Οικονομία του Φόβου και της Παρακμής, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ, που παρουσιάζουμε σήμερα, αποτελεί μια πρόκληση σκέψης και συζήτησης που πηγάζει κατ’ ευθείαν από την σύγχρονη επικαιρότητα και έχει πολλά να πει για το διεθνές και το ελληνικό πρόβλημα, αλλά και για τις λύσεις και τις προοπτικές στις ζοφερές μέρες που ζούμε. Ένα βιβλίο ιδιαίτερα χρήσιμο.
Νίκος Παναγιωτάτος
Χαίρομαι που παρουσιάζουμε απόψε ένα πολύ σημαντικό, ένα ξεχωριστό βιβλίο, το βιβλίο του συμπολίτη μας Κώστα Λάμπου. Ένα βιβλίο ιδιαίτερα χρήσιμο που απευθύνεται σε όλο τον κόσμο, αλλά κύρια στη Νέα Γενιά η οποία, για να ανοίξει το δρόμο για το μέλλον της, πρέπει να ξεπεράσει τον εξουσιαστικό Φόβο και να δει αισιόδοξα τη ζωή και τον κόσμο που μπορεί και πρέπει να γίνει καλύτερος. Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου μας θα συνεχίσει να προσφέρει στους συμπολίτες μας αντίστοιχες εκδηλώσεις και να προβάλλει το έργο των Χαϊδαριωτών που δημιουργούν στο χώρο των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Κώστας Φωτεινάκης
Έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο αξιώσεων. Ο Κώστας Λάμπος τολμά να επαναφέρει δυναμικά και πειστικά στην καθημερινότητά μας ξεχασμένους όρους, όπως, γιατί, ποιά παγκοσμιοποίηση και για ποιόν, καπιταλισμός και πλιατσικοκαπιταλισμός, Φόβος θρησκεία και εξουσία, πολιτικό σύστημα, πολιτικό χρήμα και παρακμή του συστήματος. Ο Κώστας Λάμπος αρνείται συνολικά το καταστροφικό και απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα σε κάθε πιθανή εκδοχή του και προτείνει ένα Νέο Οικουμενικό Ουμανισμό που μπορεί να προέρθει από τη συνειδητή δράση των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού. Αυτό το βιβλίο που τόσα μας προσφέρει με τον πλούτο των ιδεών, των πληροφοριών και των επιχειρημάτων του, ενδείκνυται να διαβαστεί από όλους μας, γιατί ανατρέπει τον εφησυχασμό και την οκνηρία, υπονομεύει ακράδαντες βεβαιότητες, μας βοηθά να ξεπεράσουμε το Φόβο των σκοταδιστικών και των εξουσιαστικών ιερατείων και μας καλεί να γίνουμε πρωταγωνιστές της ζωής μας.
Δημήτρης Βίτσας
Οι υποχρεώσεις μου με ανάγκασαν να διαβάσω το βιβλίο του Κώστα Λάμπου τμηματικά στα αεροπλάνα, στα τραίνα και στις αναμονές. Έχουμε να κάνουμε με μιά τεράστια διανοητική προσπάθεια, που βάζει στο επίκεντρο της προσοχής μας τον εξουσιαστικό Φόβο με στόχο να τον γνωρίσουμε και να τον ξεπεράσουμε. Είναι θετική η συμβολή του βιβλίου γιατί το Φόβο τον αντιμετωπίζει όχι τόσο ως απειλή , αλλά κύρια ως ευκαιρία για το ξεπέρασμα του καπιταλισμού και το πέραμα σε έναν καλύτερο κόσμο. Αυτό όμως το πρόταγμα απαιτεί την δημιουργία ενός μεγάλου κοινωνικού συνασπισμού δυνάμεων σε τοπικό, διεθνικό και παγκόσμιο επίπεδο με προσανατολισμό την υπέρβαση του καπιταλισμού. Κι’ είναι ακριβώς αυτή η ανάγκη που προϋποθέτει την ύπαρξη μια Νέας Αριστεράς σε τοπικό και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο που θα δρα ως χειραφετική δύναμη μέσα στην κοινωνία και όχι ως «επαναστατική» πρωτοπορία ανεξάρτητη από την κοινωνία, αλλά για λογαριασμό υποτίθεται της κοινωνίας. Ένα βιβλίο σοβαρό, τεκμηριωμένο, υπεύθυνο και χρήσιμο για τους αγώνες του Σήμερα και για τα οράματα του Αύριο.
Τάσος Χαλκιάς
Το βιβλίο του Κώστα Λάμπου είναι ένα βιβλίο πολιτικό, ένα βιβλίο επιστημονικό, ένα βιβλίο με πολλές αναλύσεις οικονομικού, κοινωνικού, ανθρωπιστικού, ουμανιστικού χαρακτήρα. Αυτό που κάνει ξεχωριστό το βιβλίου αυτό είναι η ο ανθρωποκεντρισμός του, η επίμονη και τεκμηριωμένη επιμονή του για το ρόλου του ανθρώπινου πολιτισμού και για την ανάγκη να τον υπερασπιστούμε, να τον σώσουμε από τις δυνάμεις που τον φτωχαίνουν και τον απειλούν, για να μπορέσουμε να τον πάμε ένα βήμα μπροστά στο Νέο Οικουμενικό Ουμανιστικό Πολιτισμό, έναν πολιτισμό χωρίς Φόβο, χωρίς πείνα και χωρίς πόλεμο, όπως πολύ πειστικά μας προτείνει ο Κώστας Λάμπος. Επέλεξα να σας διαβάσω το κεφάλαιο με τίτλο «Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στο όνειρο», γιατί όπως μας λέει ένας μεγάλος Έλληνας, ο Μιχάλης Δερτούζος, «ο καλύτερος τρόπος για να χτίσεις το μέλλον είναι με το ένα χέρι να χαϊδεύεις τα άστρα και με το άλλο να πλάθεις τη Λάσπη». Πρόκειται για ένα συναρπαστικό βιβλίο που σέβεται τον αναγνώστη και υμνεί τον Άνθρωπο και τον πολιτισμό του. Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Κυριάκος Ντηνιακός
Ο Κώστας Λάμπος, γνώριμος σ’ εμένα από πολύ παλιά, από την εποχή της «Σοσιαλιστικής Θεωρίας και Πράξης», όπου δέσποζαν τα θεωρητικά του κείμενα και οι προχωρημένες πολιτικές αναλύσεις του, δεν έρχεται από το πουθενά. Έρχεται από μακριά και βγαίνει μέσα από τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς αγώνες της γενιάς του και του τόπου. Το βιβλίο που παρουσιάζουμε δεν είναι ένα εύκολο ανάγνωσμα, αλλά ένα σοβαρό και απαιτητικό έργο. Είναι ένα βιβλίο ορόσημο που έρχεται να ανατρέψει θεωρίες και να δώσει ένα όραμα, μια διέξοδο στα σημερινά αδιέξοδα, αποκαλύπτοντας τα πραγματικά αιτία, το βάθος και την έκταση της σημερινής κρίσης. Η ιδιαίτερα τεκμηριωμένη αναφορά του στο ρόλο του εξουσιαστικού Φόβου είναι ένα εργαλείο για να γνωρίσουμε, να νικήσουμε και να υπερβούμε τον εξουσιαστικό Φόβου για να υπερβούμε αυτό το απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα. Πρόταγμα του Κώστα Λάμπου είναι μιά νέα έννοια, ένα όραμα, το όραμα του Ουμανισμού, την πραγματοποίηση του οποίου η ιστορία την αναθέτει στις δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού. Καταλήγοντας θα έλεγα πως αυτό το βιβλίο αποτελεί μιά σπορά, η καρποφορία της οποίας αργά ή γρήγορα και παρά τις όποιες δυσκολίες, θα συναντήσει την ιστορία στα οδοφράγματα, που πρέπει να γκερμιστούν για να προχωρήσει ο ανθρώπινος πολιτισμός .
Δημήτρης Μαραβέλιας (Δήμαρχος Χαϊδαρίου)
Δεν πρόλαβα να διαβάσω το βιβλίο, γιατί έφτασε στα χέρια μου πριν από λίγες μέρες. Το ξεφύλλισα όμως προσεκτικά και κατάληξα στο συμπέρασμα πως πρόκειται για ένα βιβλίο αξιώσεων, που πρέπει να διαβαστεί με προσοχή και να συζητηθεί. Η πρώτη διαπίστωσή μου είναι πως ο συγγραφέας δεν είναι δογματικός. Αντίθετα παραθέτει τις απόψεις του και καλεί σε ένα έντιμο και γόνιμο διάλογο. Μπορεί κανείς να διαφωνεί με μερικές από τις θέσεις του συγγραφέα, δεν έχει όμως κανένας υπεύθυνος άνθρωπος και πολύ περισσότερο κανένας που ασχολείται με τα κοινά το δικαίωμα να σιωπά και γι’ αυτό συμφωνώ με τον Κώστα Λάμπο, με την πρόκληση-πρόσκληση, πως όποιος έχει κάτι καλύτερο να προτείνει, να μην το κρατάει για τον εαυτό του, αλλά να το καταθέσει στον ανοιχτό διάλογο, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα πολλά και καυτά προβλήματα του τόπου μας και της εποχής μας. Θέλω να συγχαρώ το συγγραφέα γι' αυτό το εξαιρετικό βιβλίο, αλλά και τους διοργανωτές αυτής της εκδήλωσης για την ευκαιρία διαλόγου αυτού του επιπέδου που μας πρόσφεραν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)